κατατίλλω

κατατίλλω (Α)

(επιτ. τ. τού τίλλω)

1. μαδώ εντελώς, καταμαδώ

2. μαδιέμαι, τραβώ τις τρίχες τής κεφαλής μου (α. «κατέτιλεν ἑαυτόν

ἐπὶ θρήνου», Ησύχ.

β. «κατέτιλα τοῡ τριχώματος τῆς κεφαλῆς καὶ τοῡ πώγωνος», ΠΔ).

[ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α)-* + τίλλω «μαδώ, τραβώ τις τρίχες μου»].